Tempulli budist Wat Ananda Metyarama është tempulli më i vjetër dhe i vetëm tempull Thai Budist në Singapor që merr patronazhin mbretëror nga familja mbretërore Thai. Me traditën e gjatë monastike të murgjve, tempulli do të festojë përvjetorin e 90-të që nga përurimi i saj duke zgjeruar objektet e saj të tanishme duke shtuar një bllok të ri pranë tempullit ekzistues historik kryesor. Struktura e re përkujtimore do të jetë për të zëvendësuar 3 katëshet e ‘Monks Quarters’ dhe do të duhet të dyfishojë sipërfaqen aktuale të ndërtuar prej 600 m². Programi për zgjerimin e bllokut jo vetëm që kërkon më shumë lagje të murgjve,por edhe do të përfshijë salla shtesë të lutjes, qendra meditimi, një muze dhe një hapësirë të madhe për festimet komunale gjatë datave kryesore në kalendarin budist.
E vendosur në ngastrën e vogël të tokës në majë të një kodre, tempulli, me kulmin e saj të artë një ikonë dalluese, e dukshme nga lagja e tij e ulët veriore dhe lindore. Tempulli kthehet prapa në një rrugë të lartë në anën e saj perëndimore, ndërsa pjesa e saj jugore përballet me një bimësi të harlisur në një komplot bosh të tokës shtetërore.
Në fillim të projektit, Klienti ka kërkuar në mënyrë specifike që zgjerimi i tempullit duhet të aspirojë, të mos ndjekë traditat arkitekturore të tempujt tajlandezë, por të jetë një “reflektim” i tij. Dizajni për bllokun zgjerues është zhvilluar nga tregimi i Budës që ka arritur Iluminizmin e tij nga meditimi nën një pemë ’Boddhi’. Konceptualisht, pema e Boddhit mund të konsiderohet si dhoma origjinale e Budës dhe ideja e një peme si një strehë, mbron dhe ushqen burimet si një nocion kyç i strategjisë së propozuar të trefishtë arkitekturore.
Struktura e re gjithashtu do të formonte domosdoshmërisht një kornizë që përcakton kufijtë e një hapësire, forme të zbrazët siç sugjerohet nga pamjet e zakonshme të Budës që meditojnë nën Pemën e Boddhit ku pema është në thelb një kornizë. Hapësira e zbrazët do të informonte gjithashtu mungesën e Stupës ekzistuese që do të hiqej përfundimisht.
